Austin-Sparks.net

Profetische Bediening

door T. Austin-Sparks

Hoofdstuk Een -Wat Profetische Bediening Inhoudt

Lezen: Deut. 18:15,18; Hand. 3:22; 7:37; Luc. 24:19; Openb. 19:10; Ef. 4:8,11-13.

“En Hij heeft … profeten gegeven, … om de heiligen toe te rusten tot dienstbetoon, tot opbouw van het lichaam van Christus” (Ef. 4:11,12)

“Hij heeft … profeten gegeven”. We willen nu nader ingaan op het wezen van profetische bediening. Maar eerst moeten we nog een opmerking maken, want als we spreken over profetische bediening, hebben de meeste mensen zo hun eigen gedachten over wat profetie is. Zij verbinden deze term onmiddellijk met gebeurtenissen, data, enzovoorts, die in de toekomst liggen. Met andere woorden, ze denken ogenblikkelijk aan het voorspellend element in profetische bediening en beperken de functie tot dat element alleen.

Om werkelijk te kunnen verstaan wat profetie is, moeten we dat beperkte idee dat profetische bediening alleen voorspellend is, uit onze gedachten zetten. Profetische bediening omvat veel meer dan de toekomst voorzeggen.

Misschien zou het beter zijn als we zeiden dat de profetische functie, die veel verder gaat dan slechts gebeurtenissen en data, de bediening is van geestelijke interpretatie. Dit dekt elk aspect. Profetie is geestelijke interpretatie. Als u daar even over nadenkt in het licht van profetische bediening in het Woord Gods, ben ik er van overtuigd dat u zult zien hoe waar dit is. Het is alle dingen verklaren, interpreteren vanuit een geestelijk oogpunt; de geestelijke gevolgen van dingen uit verleden, heden en toekomst onder de aandacht van Gods volk brengen en hen de geestelijke waarde en betekenis daarvan doen zien. Dat was en is het wezen van profetische bediening.

Uiteraard weten we van de profeten in de Schrift dat ze een speciale functie hadden onder het volk des Heren, maar we moeten niet vergeten dat ze dikwijls hun profetische functie combineerden met andere functies. Samuël was een profeet, maar hij was tevens richter en priester. Mozes was een profeet, maar daarnaast had hij ook andere functies. Ik geloof dat Paulus een profeet was; hij was een apostel, een evangelist; het schijnt me toe dat hij alles was! Om die reden spreken we nu ook niet zozeer over profeten, als een aparte categorie, maar over profetische bediening. Het gaat ons om de bediening en we kunnen pas goed over de mens daarachter spreken, als we de bediening die hij had, verstaan. We zullen het werktuig beter begrijpen als we het doel zien waartoe het in het leven geroepen is. Daarom nogmaals, als we over profeten of profetische bediening spreken, gaat het ons om de functie, niet om de personen.

Ik ben er zeker van dat degenen die enig geestelijk inzicht hebben in de tijd waarin we leven, met me instemmen als ik zeg dat er in onze tijd een schreeuwende behoefte is aan profetische bediening. Er is nooit eerder een tijd geweest waarin er zo’n behoefte was aan een stem die de dingen geestelijk kon verklaren. Ik wil niet overdrijven, maar ik denk niet dat het te veel gezegd is dat de wereld vandaag bijna volkomen verstoken is van ware profetische bediening in deze zin — een stem die Gods gedachte aan de mensen bekend maakt. Misschien is het er hier of daar wel in zekere mate, maar deze bediening vinden we zeker niet op grote schaal. Hoe dikwijls roept ons hart het niet uit: O, dat Gods gedachten over deze situatie toch bekend gemaakt zouden kunnen worden aan Zijn volk en door Zijn volk heen aan anderen! Er is een grote, dringende behoefte aan profetische bediening in onze tijd.

Profetische bediening en Gods volledige voornemen

Als we dit beseffen moeten we zien wat deze functie precies inhoudt. Wat is de functie van een profetische bediening? Deze toetst alle dingen aan de volledige gedachte Gods, en daarom is het meestal reactionair. In de bijbel zien we hoe de profeten opstonden als een reactie van God op de situatie van Zijn volk; ze riepen het terug, spraken opnieuw Gods gedachte uit en lieten heel duidelijk het licht schijnen op Gods volle plan. De profeten stonden temidden van de stroom — meestal een snelle stroom — als een rots. De loop der rivier, de gang van zaken, botste tegen die rots op. Ze daagden die loop uit en weerstonden die, en hun aanwezigheid temidden van de stroom gaf Gods gedachten weer, die ingingen tegen de algemene loop der dingen. In het Oude Testament begon de bediening van een profeet meestal op een moment dat het geestelijk slecht ging en niet in het minst overeenkomstig Gods gedachten. De situatie was beroerd, verward, vermengd, chaotisch. Er was veel bedrog en misleiding, en dikwijls was het nog veel erger. Maar de profetische bediening bracht altijd Gods oorspronkelijk en uiteindelijk voornemen met en door Zijn volk weer onder de aandacht. Dat is de kern van de zaak. We stellen opnieuw de vraag: wat is profetische bediening, wat is de functie van de profeet, waar hangt het mee samen? En het allesomvattende antwoord is, dat het te maken heeft met Gods volledige, oorspronkelijke en uiteindelijke voornemen in en door Zijn volk.

Als dit inderdaad zo is, helpt het ons om meteen de nood in onze tijd vast te stellen, want in het algemeen heeft Gods volk hier op aarde in onze tijd iets van dat voornemen verward met het gehele voornemen. Men verwart middelen en methoden, enthousiasme en ijver met Gods doel, en beseft niet dat Gods voornemen alleen tot stand kan komen op Gods manier en via Gods middelen. En de manier en de middelen zijn even belangrijk als het doel zelf. Met andere woorden, u kunt Gods doel niet op elke willekeurige wijze bereiken, door uw eigen ideeën, programma’s of plannen te maken, om zo Gods voornemen te verwezenlijken. God heeft Zijn eigen manier en methode om Zijn doel te bereiken. Gods gedachten omvatten het kleinste detail van Zijn voornemen, en u kunt nooit Gods voornemen ten volle realiseren, tenzij alle details naar Gods hart zijn.

God had tegen Mozes kunnen zeggen: “Zou je Mij een tabernakel willen bouwen? Ik laat het aan jou over hoe je het wilt doen en welke materialen je wilt gebruiken; je begrijpt wat Ik bedoel; ga heen en maak Mij een tabernakel.” Mozes had dan misschien zo ongeveer begrepen wat God graag wilde en daarna naar eigen opvattingen iets kunnen maken. Maar we weten dat God geen enkel detail aan hem overliet, geen knop, geen steek, geen draad. Ik wil hiermee alleen maar onderstrepen wat ik bedoel, namelijk dat profetische bediening de taak heeft Gods volledig, oorspronkelijk en uiteindelijk voornemen bekend te maken, zoals het naar Zijn gedachten is; om in alle details van het christelijk leven Gods gedachten naar voren te brengen, en alles daarmee in overeenstemming te brengen, en alles te laten bepalen door dat voornemen.

Profetische bediening door zalving

a) Gedetailleerde kennis van Gods voornemen
Een eerste kenmerk van profetische bediening in het Woord van God is zalving. Zalving betekent in de eerste plaats dat alleen de Geest van God Gods volledige en gedetailleerde plan kan overzien en dat alleen Hij alles in waarachtige overeenstemming daarmee kan brengen. Alleen Hij kan dat. Het is een van de wonderlijkste dingen in de Schrift om telkens weer te ontdekken dat alles met elkaar in overeenstemming is, dat alle kleine details in het Oude Testament hun geestelijke betekenis vinden in het Nieuwe Testament, dat wat je eerst in de kiem tegenkomt in wezen niet veranderd is als je het later volgroeid ziet. Gods principe is onveranderlijk en je kunt er niet omheen.
God heeft alles in overeenstemming gebracht met Zijn vaststaande principes. God wijkt daarvan niets af. Zijn wet is daar en die is onveranderlijk. De Heilige Geest alleen weet dat alles. Hij kent de wetten en de principes, alle dingen die in geestelijke zin Gods voornemen bepalen. Hij alleen kent het plan en de details, en Hij kan alles zo maken dat het volkomen in overeenstemming is met die principes en wetten. We kunnen er zeker van zijn, dat als er in het uiteindelijke bouwwerk iets is dat niet in harmonie is met Gods oorspronkelijke basisprincipe, dat vroeg of laat ernstige gevolgen heeft. Het gehele bouwwerk moet in alle details in overeenstemming met het fundament zijn. De meesten van ons hebben geen licht over alles wat dit inhoudt, maar we gaan langzaam verder, we krijgen steeds meer licht, al is het soms maar weinig, maar de profetische bediening is een verlichte, gezalfde bediening die de dingen terugbrengt naar de plaats van absolute veiligheid, omdat het zich volledig houdt aan het goddelijk principe.

De zalving is in de eerste plaats noodzakelijk omdat alleen de Geest van God vertrouwd is met alle gedachten Gods en Hij alleen kan spreken en handelen en dingen tot stand brengen in volkomen overeenstemming met de goddelijke principes die alles bepalen. En alles wat van God komt moet een belichaming zijn van deze principes. Het principe van de gemeente — dat wat de gemeente bepaalt — is dat ze hemels is. Ze is niet van de aarde; ze is verbonden met Christus in de hemel. De gemeente kon niet ontstaan voordat Christus in de hemel was, en dat betekent dat de gemeente evenzeer op hemelse grond moet komen, geestelijk gesproken. Ze moet alle aardse grond verlaten en werkelijk een hemels, geestelijk iets zijn, hoewel ze hier nog op aarde is. Dat is een goddelijke wet die heel duidelijk naar voren komt in het Nieuwe Testament, vooral in het boek Handelingen.

Maar dit is niet iets nieuws dat pas ontstaan is in het Nieuwe Testament. God heeft die wet gelegd in alles wat in het Oude Testament op profetische wijze op de gemeente en op Christus sloeg. Isaäk mocht niet zelf het land verlaten om een vrouw te vinden in het buitenland. Hij moest daar blijven en de dienstknecht werd uitgezonden om haar daar te brengen waar hij zich bevond. Dat is de wet, Christus is in de hemel; de Geest wordt uitgezonden om de gemeente daar te brengen waar Hij is — eerst op geestelijke wijze en dan later letterlijk, maar het principe is duidelijk. Jozef moest verworpen worden. Hij moest als het ware door de dood heen uiteindelijk op de troon komen. En met zijn troonsbestijging ontvangt hij ook zijn vrouw Asnath. Jozef is een duidelijk type van Christus. Bij Zijn verhoging ontvangt Christus Zijn gemeente, Zijn bruid. Pinksteren is in werkelijkheid het resultaat van de verhoging van Christus, wanneer de gemeente geestelijk in een levende relatie met Hemzelf, de verhoogde Christus, gebracht wordt. Dat is het principe in dat eenvoudige verhaal van Jozef. En zo kunt u doorgaan, en zien hoe God in eenvoudige details alles in overeenstemming met Zijn principe gedaan heeft. Zijn eeuwige principes vinden we terug in de meest eenvoudige dingen van het Oude Testament, en zo blijkt het waar te zijn wat er in Openbaring 19:10 staat, dat het getuigenis van Jezus de geest der profetie is. Alleen de Heilige Geest kent alle goddelijke principes, alleen Hij kent Gods gedachten ten volle. Wanneer wij daarom alle dingen willen stellen in het licht van Gods gedachten, van Zijn voornemen, kan dat alleen onder een zalving en dat betekent dat de Geest van God de touwtjes in handen heeft. Een gezalfde bediening betekent dat God de Heilige Geest verantwoordelijk is geworden voor het geheel. Hij heeft Zich er aan verbonden. Ik denk niet dat iemand zal willen beweren dat de Heilige Geest niet nodig is of dat het mogelijk is de dingen zonder Hem te doen. Maar dat houdt heel wat meer in dan een algemene waarheid.

b) Kennis door openbaring verkregen
Dit brengt ons tot ons tweede punt. Behalve zalving is er ook openbaring nodig. We kunnen in het algemeen accepteren dat de Heilige Geest alles behoort te doen, van het begin tot het einde, maar in de praktijk hebben we er een heel leven voor nodig om dat te leren, want het is noodzakelijk dat we op elk punt openbaring ontvangen. Om die reden werden profeten vroeger “zieners” genoemd, mensen die zagen. Zij zagen wat anderen niet zagen. Ze zagen wat anderen onmogelijk konden zien, zelfs de religieuze, godvrezende mensen niet. Ze zagen omdat ze openbaring hadden.

Een profetische bediening vereist openbaring; het is een bediening van openbaring. Ik wil dat graag beklemtonen. Ik denk hierbij niet aan openbaring buiten de Schrift om. Ik kan niet instemmen met bepaalde “profeten” in de gemeente vandaag, die profeteren buiten de Schrift om en dus toevoegen aan de Schrift. Nee, binnen de openbaring der Schrift — en God weet hoe groot die is! — beweegt de Heilige Geest zich om te openbaren wat “geen oog heeft gezien en wat geen oor heeft gehoord”. Dat is het wonder van het leven in de Geest. Het is een leven van voortdurend nieuwe ontdekkingen; alles is vol verrassing en verwondering. Een leven, geleid door de Heilige Geest, kan nooit statisch zijn; je bereikt nooit een eindstadium, er is altijd meer. Een leven, geleefd in de Heilige Geest, is een leven dat zich bewust is dat er oneindig veel meer is dan men gezien heeft. Mensen die het allemaal weten, voor wie alles vaststaat en die niet verder kunnen zien — laat staan verdergaan — dan hun geestelijke neus lang is, zijn in een situatie die de Heilige Geest vreemd is. Profetische bediening onder de Heilige Geest is een bediening door toenemende openbaring.

Een profeet was een man die telkens weer naar God terug ging en niet eerder sprak dan wanneer God hem het volgende punt had laten zien. Hij ging niet gewoon door met profeteren omdat hij profeet was van beroep. Hij was niet in het minst professioneel. Als dat wel zo was, dan was dat een ramp. Het werd inderdaad professioneel door de “profetenscholen”, die door Samuël gesticht werden. We mogen beslist deze profetenscholen niet verwarren met het ambt van de ware profeten. Er was verschil tussen hen die afstudeerden aan de profetenscholen en de ware profeten zoals Samuël, Elia en Eliza. Telkens wanneer iets professioneel wordt, gaat er iets verloren, omdat juist het wezen en de aard van profetische bediening gekenmerkt worden door steeds nieuwe openbaring. Iets dat geopenbaard wordt is nieuw; het kan iets bekends zijn, maar het heeft iets fris voor degene die de openbaring ontvangt, en het is zo nieuw en wonderbaar, dat het voor hem lijkt alsof niemand dat ooit eerder gezien heeft, hoewel duizenden het misschien wel eerder gezien hebben. Het ligt in de aard van openbaring om de dingen levend en fris te houden, gevuld met goddelijke energie. Iets van God dat verloren is gegaan in uw leven kunt u nooit terugkrijgen door de oude waarheid weer te formuleren. U mag alle waarheden van de eerste gemeente exact kunnen formuleren, maar er toch heel ver vanaf zijn, omdat u niet aan de voorwaarden voldoet waaraan men toen wel voldeed.

Profetische opvolging is niet de opvolging van onderricht, maar van zalving. Iets kan van God komen, door de werking Gods; het kan heel echt zijn, heel levend, wat God door een werktuig tot stand brengt, hetzij dat een persoon is of een gemeente. Het is levend omdat de zalving van God er op rust. En dan probeert iemand dat te imiteren, te kopiëren; iemand die is aangewezen of gekozen om de opvolger te zijn. En het werk gaat door en groeit, maar er ontbreekt een vitaal element. Opvolging is door zalving, niet door het overnemen van een patroon, een uiterlijke wijze van doen, of zelfs een leer. We kunnen nieuwtestamentische situaties niet terugkrijgen door de leerstellingen van het Nieuwe Testament opnieuw naar voren te brengen. We hebben nieuwtestamentische zalving nodig. Ik zeg niet dat de leer er niet toe doet; die is noodzakelijk. Maar het is de zalving die iets levend en fris maakt. Alles moet door openbaring komen.

Sommigen weten wat het is om de bijbel te analyseren en daarna op interessante wijze de inhoud en leerstellingen van alle bijbelboeken naar voren te brengen. Dat zouden we bijvoorbeeld ook met de Efezebrief kunnen doen. We kunnen die brief analyseren, alles wat er staat over de gemeente en het Lichaam, maar intussen zo blind zijn als een mol, totdat, na een diep werk van God in ons, de dag komt dat we de Gemeente zien, het Lichaam zien — we zien de Efezebrief! Het waren twee werelden: de een was waarheid, juist en gedetailleerd, heel interessant en fascinerend, maar er ontbrak iets. We konden de waarheid zelfs van begin tot eind oplepelen, maar we wisten niet wat er in stond. Tenzij er iets in ons gebeurt, kunnen we denken dat we het weten, we kunnen er zeker van zijn dat we het weten, we kunnen zelfs ons leven er voor op het spel zetten, maar we weten het niet. Het zijn twee heel verschillende dingen: een scherp verstandelijk kennen van de dingen uit Gods Woord, en een geestelijke openbaring. Het zijn twee werelden — maar het is volslagen onmogelijk om mensen dat verschil te laten zien, totdat er iets gebeurd is. We zullen daar later nog op ingaan, maar hier alleen het feit noemen. Door zalving is er openbaring en dat is wezenlijk om te kunnen zien wat God verlangt, in het algemeen zowel als in details. Samenvattend kunnen we zeggen: een profetische bediening is iets wat door de Heilige Geest het voornemen van God gezien heeft, oorspronkelijk en uiteindelijk, hoewel veel bijzonderheden nog geopenbaard moeten worden, zelfs aan de meest verlichte dienstknecht Gods.

c) Alles in overeenstemming met Gods gedachten
En dan is er het derde punt in verband met deze zalving. We hebben het reeds beknopt aangeduid — nauwgezetheid.

De zalving geeft die directe aanraking met God, en dat betekent Hem zien van aangezicht tot aangezicht. Was dit niet in het kort de weergave van Mozes’ leven? “Zoals Mozes, dien de HERE gekend heeft van aangezicht tot aangezicht, is er in Israël geen profeet meer opgestaan” (Deut. 34:10). En als dat plaatsvindt, komt u op een punt waar u rechtstreekse geestelijke kennis van God ontvangt, rechtstreekse aanraking met God, de plaats van de open hemel, en u kunt onmogelijk meer iemand zijn die in een compromis leeft, die afwijkt van wat God aan uw hart heeft laten zien.

Wat zegt de apostel van Mozes? “Mozes was getrouw in geheel zijn huis als dienaar” (Hebr. 3:5); en de trouw van Mozes zien we vooral en voornamelijk in de wijze waarop hij zich nauwgezet liet leiden door wat God zei. U weet wat in de laatste hoofdstukken van Exodus telkens en telkens weer herhaald wordt: “zoals de HERE Mozes geboden had”. Alles werd gedaan zoals God zei; in alles wat Mozes moest maken en oprichten was hij tot in het kleinste detail nauwgezet. Wij weten uiteraard waarom, en hier hebben we die geweldige, allesomvattende verklaring van wat ik gezegd heb over principes: God heeft te allen tijde, in alle details Christus op het oog, en dat hele systeem dat Mozes instelde was een nauwgezette uitbeelding van Christus. Daarom was het noodzakelijk dat hij in elk detail nauwgezet was. Het is een moeilijke weg die veel kost, maar u kunt geen openbaring ontvangen en door blijven ontvangen, en tegelijkertijd water bij de wijn doen in allerlei kleinigheden en ze anders doen dan zoals God het wil. U kunt u niet meer laten leiden door diplomatie of beleid of publieke opinie. U kunt u alleen maar laten leiden door wat de Heer in uw hart over Zijn voornemen gezegd heeft door openbaring. Dat is profetische bediening.

Profeten waren geen mensen die zich aanpasten en zich schikten in iets dat betrekkelijk goed was. Ze gaven zich nooit geheel als iets slechts vergelijkenderwijs goed was. Kijk maar naar Jeremia. Op zekere dag in Jeremia’s leven kwam er een goede koning die alles probeerde te herstellen. Hij liet een geweldig Pascha vieren en de mensen kwamen met duizenden om dat Pascha te vieren; het was iets geweldigs. Er waren grote dingen gaande in Jeruzalem, maar in dat alles, ook al was het goed, ging Jeremia niet mee. Hij had een voorbehoud en hij had gelijk. Later bleek dat het voornamelijk iets uitwendigs was geweest en dat het hart van het volk niet veranderd was. De hoogten werden niet afgebroken, en Jeremia’s oorspronkelijke profetie gold nog. Als de ogenschijnlijke hervorming echt geweest was, waren Jeremia’s profetieën aangaande de ballingschap, de verwoesting der stad en het volkomen oordeel waardeloos gebleken. Jeremia werd innerlijk tegengehouden. Misschien heeft hij het niet begrepen, misschien was hij wel van zijn stuk, maar zijn hart stond hem niet toe met dit ogenschijnlijk goede mee te gaan. Later ontdekte hij de reden daarvan. Ook al was het tot op zekere hoogte goed, er was geen diepgaande verandering van het hart, en daarom moest het oordeel komen.

De profeet kan niet volledig aanvaarden wat slechts betrekkelijk goed is, ook al verheugt Hij zich over de mate van verbetering. Uiteraard behoren we dankbaar te zijn voor alles wat juist is en waar en van God, maar we kunnen niet zeggen dat dit het is wat het hart van God volledig bevredigt, dat dit alles is wat de Heer verlangt. Nee, deze profetische bediening houdt een volkomen trouw in aan Gods gedachten. Het is een bediening van nauwgezetheid. Dat is wat de zalving inhoudt en we hebben gezegd waarom — God heeft een volle, volledige Christus op het oog.

Die laatste woorden in Openbaring 19:10 vatten het samen. In één zin wordt alle profetische bediening vanaf het begin samengevat. Ik veronderstel dat profetische bediening begonnen is toen er gezegd werd dat het zaad der vrouw de kop van de slang zou vermorzelen. Daarna kwam Henoch die profeteerde, zeggende: “Zie, de Here is gekomen …” (Judas:14), en zo ging het door. Alles wordt samengevat aan het eind van het boek Openbaring in deze gedachte, dat het getuigenis van Jezus de geest der profetie is. Dat wil zeggen dat vanaf het begin de geest der profetie daarop gericht was: het getuigenis van Jezus. De geest der profetie heeft aldoor Hem op het oog gehad, vanaf de eerste profetie, “het zaad der vrouw”, tot aan: “Zie, de Here is gekomen” (merkwaardig hoe reeds van meet af aan begin en einde samenkomen!) En zo ging het door het hele Oude Testament heen altijd om de Here Jezus, een volledige Christus. “En Hij heeft … profeten gegeven … totdat wij allen … de volheid van Christus bereikt hebben.” Dat is het einde, en God kan nooit met iets minder genoegen nemen dan de volheid van Zijn Zoon, uitgedrukt door de gemeente. De gemeente behoort de volheid van Hem te zijn, de mannelijke rijpheid, de maat van de wasdom der volheid van Christus. Daartoe dient de profetische bediening, tot de volheid van Christus, Christus alles in allen, Christus allesomvattend. Het moet alles Christus zijn, van binnen en van buiten, Christus, de eerste en de laatste, Christus in het geheel en Christus in ieder detail. En als u Christus ziet door openbaring, kunt u nooit iets accepteren dat minder is of anders. U hebt gezien, en dat bepaalt alles. De weg tot Gods doel is zien door de Heilige Geest, en dat zien is de basis van deze profetische bediening.

Ik denk dat ik het hierbij moet laten. Als we de aard van de bediening zien, zien we meteen hoe het instrument moet zijn. Het instrument kan een persoon zijn die zo’n bediening vervult, maar het kan ook collectief zijn. Het gaat om de vitale functie, die vervuld wordt. God wil dat de man en de functie identiek zijn, niet de man en een professionele of officiële positie met een titel, wat die titel dan ook moge zijn. Niemand hoeft rond te trekken en zich als profeet bekend te maken, maar God geve dat er in onze tijd een profetische bediening zal opstaan, zodat Zijn gehele voornemen aangaande Zijn Zoon opnieuw bekend gemaakt wordt aan Zijn volk. Dat is hun nood en tevens de Zijne.

T. Austin-Sparks wilde dat wat om niet werd ontvangen ook om niet wordt gegeven, zodat zijn boeken en artikelen geen copyrights kennen - toen noch nu. Het gebruik van deze artikelen slaat u dus vrij, maar als u iets van deze site doorgeeft aan anderen vragen we u wel dit net zo te doen, d.w.z. zonder aanpassingen, kosten of copyrights.